งานวิจัยและดำเนินงานวิจัยเพื่อพัฒนาระบบการแพทย์ฉุกเฉิน  ส่งหัวข้องานวิจัยที่นี้

๑       หลักการ

           การพัฒนาด้านการแพทย์ฉุกเฉินของประเทศไทยทั้งด้านบริหารจัดการและการจัดบริการให้มีมาตรฐาน บุคคลเข้าถึงได้อย่างทั่วถึงและเท่าเทียมทั้งในภาวะปกติและภาวะภัยพิบัติ โดยเน้นสร้างการมีส่วนร่วมตามวิสัยทัศน์ของสถาบันการแพทย์ฉุกเฉินแห่งชาติ (สพฉ.) มีความจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องมีข้อมูลสนับสนุนเชิงประจักษ์เสนอแนะการจัดระบบการแพทย์ฉุกเฉินในเชิงนโยบายระดับชาติและระดับพื้นที่ มีข้อมูลส่งเสริมหรือปรับปรุงกลยุทธ์ แนวทางปฏิบัติงานของหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง เพื่อประโยชน์สูงสุดต่อประชาชนผู้ใช้บริการ ซึ่งการวิจัยด้านการแพทย์ฉุกเฉินที่ดำเนินการทั้งจากสถาบันการแพทย์ฉุกเฉินแห่งชาติ ภาคีเครือข่ายส่วนภูมิภาค รวมทั้งหน่วยงาน องค์กรต่าง ๆ ด้วยกระบวนการวิจัยที่มีมาตรฐาน พัฒนาบุคลากร จึงถือเป็นเรื่องที่มีความสำคัญ ดังนั้น ในกระบวนการคัดเลือกและจัดลำดับหัวข้องานวิจัยครั้งนี้ นอกจากได้หัวข้องานวิจัยที่เกิดจากความคิดเห็นอย่างกว้างขวาง ซึ่งถือเป็นการสร้างการมีส่วนร่วมอย่างหนึ่งแล้ว ยังเป็นการทำงานหรือทำวิจัยร่วมกันระหว่างหน่วยงานส่วนกลางและระดับพื้นที่ รวมทั้งเป็นการสร้างนักวิจัยด้านการแพทย์ฉุกเฉินให้มากขึ้น 

๒       ประเด็นหรือทิศทางการวิจัย

           ปี พ.ศ. ๒๕๕๘ สพฉ. กำหนดประเด็นงานวิจัยเพื่อพัฒนานโยบายตามหลักมิติ ๕ ค. ของเลขาธิการ สพฉ. ได้แก่ 

มิติครอบคลุม:

พัฒนาการเข้าถึงบริการในกลุ่มผู้ป่วยฉุกเฉินวิกกฤตที่เป็นปัญหาหลัก เช่น รูปแบบที่เหมาะสมต่อการขยายความครอบคลุมพื้นที่ของบริการการแพทย์ฉุกเฉิน การพัฒนาระบบปฏิบัติการฉุกเฉิน (fast tract) สำหรับผู้ป่วย STEMI, Stroke, Sepsis, Head Injury, Trauma เป็นต้น การพัฒนาระบบการแพทย์ฉุกเฉินตามกลุ่มเปราะบาง เช่น เด็ก ผู้สูงอายุ หรือผู้พิการ

มิติด้านคล่องแคล่ว:

พัฒนาระบบและเพิ่มหน่วยบริการให้ครอบคลุมพื้นที่ เพื่อไปถึงผู้รับบริการอย่างรวดเร็วและปลอดภัย เช่น ศึกษาช่องว่างและการพัฒนาเพื่อเพิ่มการใช้บริการ ๑๖๖๙ การพัฒนาศูนย์รับแจ้งเหตุและสั่งการ การวิจัยเพื่อพัฒนาระบบการประเมินคัดกรอง (Triage)การวิจัยและพัฒนารูปแบบการปฏิบัติการฉุกเฉินด้วยชุดปฏิบัติการฉุกเฉินของหน่วยปฏิบัติการฉุกเฉินรูปแบบอื่นๆ เช่น Motorlanceเป็นต้น

มิติด้านครบพร้อม ๒๔ ชั่วโมง:

พัฒนาเครือข่ายการแพทย์ฉุกเฉินให้มีความพร้อมทั้งในภาวะปกติและภาวะภัยพิบัติ เช่น ระบบกลไกที่เหมาะสมต่อการสร้างความพร้อม ๒๔ ชั่วโมง ของระบบการแพทย์ฉุกเฉินต่อ  ภัยพิบัติ เป็นต้น

มิติด้านคุณภาพ:

พัฒนาเพื่อเพิ่มคุณภาพการดำเนินการด้านการแพทย์ฉุกเฉินของหน่วยบริการทั้งในภาวะปกติและภาวะภัยพิบัติ เช่น การปรับปรุงคุณภาพระบบปฏิบัติการฉุกเฉิน๖โรคสำคัญการประเมินความเสี่ยงและความพร้อมของเครือข่ายการแพทย์ฉุกเฉินในการจัดการสาธารณภัยตามรูปแบบ EIRRAmodel เป็นต้น

มิติด้านคุ้มครอง:

พัฒนาเพื่อเพิ่มความปลอดภัยของผู้ปฏิบัติการฉุกเฉินและสังคมรอบข้างขณะปฏิบัติงานและพัฒนามาตรฐานด้านความปลอดภัยของพาหนะฉุกเฉิน อุปกรณ์กู้ชีพ เช่น ศึกษาระบาดวิทยาการเจ็บป่วยของบุคลากรกู้ชีพและหน่วยบริการการแพทย์ฉุกเฉิน การพัฒนารูปแบบเพื่อเพิ่มความปลอดภัยของ  ผู้ปฏิบัติการฉุกเฉิน เป็นต้น

เอกสารเพิ่มเติม

• หนังสือขอประชาสัมพันธ์

• เอกสารแนบที่ ๑ กระบวนการคัดสรรและลำดับข้องานวิจัย_010658

• เอกสารแนบที่ ๒ แบบฟอร์มส่งหัวข้อ_010658

สอบถามข้อมูลเพิ่มเติม

๑. นายธีระ ศิริสมุด,teera.s@niems.go.th, ๐๘๔-๓๖๐-๑๖๖๙

๒. นางสาวชนนิกานต์ สิงค์พยัคฆ์, chonnikant.s@niems.go.th, ๐๘๑-๘๑๔-๑๖๖๙

๓. นางพรทิพย์ วชิรดิลก, porntip.w@niems.go.th, ๐๘๑-๘๑๗-๑๖๖๙